سعد ابی وقاص
زمانی که عمر بن خطاب ، در اثر عملیات تروریستی فیروز ، در بستر بود و امید چندانی به ادامه حیات نداشت ، شش تن از انصار پیامبر اکرم (ص) را برگزید تا بر سر مساله خلافت ، پس از او ، تصمیم گیری کنند . شش تن مورد اشاره ، در دو ویژگی ، مشابه بودند . نخست آنکه همواره ، پیامبر (ص) به نیکی از ایشان ، یاد فرموده بودند و دیگر آنکه خلاف آن ، درباره ایشان ، مشاهده نشده بود . اسامی ایشان ، عبارتند از :
- علی ابن ابی طالب (ع)
- عثمان ابن عفوان
- سعد ابن ابی وقاص
- عبدالرحمن ابن عوف
- زبیر الاسلام
- طلحه الخیر
مراد از این گفتار ، ذکر تاریخ منظور به تصمیم اهل شورا ، در صدر اسلام ، نیست . بلکه عبور از سالیان خلافت خلفای راشدین است و سرانجام آن شش تن که رسول الله (ص) ، برای ایشان ، احترام ویژه ای قائل بودند .
عبدالرحمن ابن عوف ، عامل اصلی به خلافت رسیدن عثمان بن عفوان ، چندی بعد ، به خیل منتقدان جدی او پیوست . چه اینکه خلیفه سوم ، بر سر همین انتقادات بود که جان بر سر خلافت نهاد و سنت ترور خلفای راشدین ، تداوم یافت .
اندکی بعد ، امام علی (ع) ، در محراب مسجد کوفه ، به خون خود وضو ساخت و سوگند به رستگاری خویش داد تا همچنان ، بتوان که ترور را مهمترین عامل مرگ خلفای راشدین دانست .
اما ، واقعه حزین جمل که طلحه و زبیر را نخستین مرتبه ، به دو راه جداگانه برد . ولی ، سرنوشتی یکسان ...
گذر از این همه ، نام سعد ابی وقاص ، نقل دیگری از آن روزگار دارد . سعد ابی وقاص ، در زمان خلافت عمر ابن خطاب ، در کنار امام علی (ع) ، امام حسن (ع) ، امام حسین (ع) و جمعی دیگر از صحابه رسول الله (ص) به پارس حمله کرد . چه اینکه به پیشنهاد امام علی (ع) ، از عمر ابن خطاب ، خواسته شده بود که از حضور در جنگ با پارسیان ، پرهیزد کند و فرماندهی این جنگ ، به دیگر فرماندهان سپاه اسلام واگذارده شود . در این جنگ بود که سعد ابی وقاص ، به فرهنگ خاور و همچنین ، فرهنگ پارسی ، گرایش یافت و برخلاف دیگر بزرگان صدر اسلام ، کنج عزلت از سیاست ، گزید .
در دست ویرایش
