آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو
خون جوانان ما، میچکد از چنگ تو
ای ز شرار ستم، شعله به عالم زده
امن و امان جهان، یکسره بر هم زده
بر سر هر خرمنی، در دل هر گلشنی
آتش بیداد تو، صاعقهی غم زده
ثروت انبوه تو، خون دل تودههاست
کین تو بر سینهها، دِشنهی ماتم زده
دزد جهانخوارهای، دیو ستمبارهای
عقرب جرّارهای، روبَه مکّارهای
جور و جفا در تو هست، مهر و وفا در تو نیست
زهر بلا در تو هست، شهد صفا در تو نیست
در همه دور زمان، چون تو ستمکاره نیست
عامل هر فتنهای، صلح و صفا در تو نیست
آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو
خون جوانان ما، میچکد از چنگ تو
در همه گیتی به پاست نائرهی جنگ تو
گوش جهان خسته از، طبل بدآهنگ تو
مظهر شیطان تویی، دشمن انسان تویی
ای همه اهریمنی، سرحد فرهنگ تو
رسم تو عصیانگری، کار تو ویرانگری
تیره شده عالم از، حیله و نیرنگ تو
دشمن هر ملتی، موجب هر ذلتی
سایهی هر وحشتی، فتنهی هر امتی
جور و جفا در تو هست، مهر و وفا در تو نیست
زهر بلا در تو هست، شهد صفا در تو نیست
در همه دور زمان، چون تو ستمکاره نیست
عامل هر فتنهای، صلح و صفا در تو نیست
آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو
خون جوانان ما، میچکد از چنگ تو
استاد حمید سبزواری، شاعر بزرگ انقلاب اسلامی درگذشت. علاقه زیاد به اشعار ایشان، بنده را بارها به درب منزل ایشان در کوچه و پس کوچه های خیابان مرحوم علی شریعتی، کشاند. جایی که با علاقه، از مدرسه دخترانه ای به یاد مرحوم علی شریعتی، در همان کوچه، سخن می گفت و امید به آینده و نسل های بعدی ...
دوران موسوم به اصلاحات بود که دستم را گرفت و گفت که آینده متعلق به شما ست و از پایان قریب الوقوع جریان سیاسی موسوم به اصلاحات که میل به کدخدای آمریکایی دارد، سخن گفت. از گذشته هم می گفت؛ زمانی که همچون ادیبان و روشنفکران بزرگی چون مرحوم جلال آال احمد، به حزب توده پیوسته بود. ولی، زمانی که از دورگه بودن سبزواری و گیلانی بودن من آگاه شد، نام کوچک من را پرسید و باز از مرحوم علی شریعتی، سخن می گفت. هر دو شاعر، هر دو معلم، هر دو اهل سبزوار و هر دو انقلابی مسلمان. از دیدارهایی می گفت که کاش، ضبط صوتی بود و آنها را ثبت تاریخی می کردم. در یک کلام، حمید سبزواری، عاشق و مبارز بود. روح اصولگرایی در همه واژگان او، موج می زد و بسیار به علوم خفیه اهل بیت (ع)، علاقمند بود. او را خدا بیامرزد. ان شاء الله که قدر سایر چهره های فرهنگی جامعه ایرانی را بیشتر بدانیم.